-
1 vrens
Capellae vrentes culta. Virgil. Qui font seicher et mourir les vignes et arbres par leur morsure. -
2 capella
[st1]1 [-] capella, ae, f.: - [abcl][b]a - petite chèvre, chevrette; chèvre. - [abcl]b - la Chèvre (étoile de la constellation du Cocher).[/b] [st1]2 [-] Capella, ae, m.: Capella (nom d'homme). - Capellianus, a, um: de Capella.* * *[st1]1 [-] capella, ae, f.: - [abcl][b]a - petite chèvre, chevrette; chèvre. - [abcl]b - la Chèvre (étoile de la constellation du Cocher).[/b] [st1]2 [-] Capella, ae, m.: Capella (nom d'homme). - Capellianus, a, um: de Capella.* * *Capella, Diminutiuum. Columel. Chevrette.\Amantes saxa capellae. Ouid. Qui aiment de paistre és rochiers.\Distentae lacte capellae. Virgil. Pleines de laict.\Simae. Virgil. Camues.\Vrentes culta capellae. Virg. Qui font seicher et mourir ce qu'elles attaingnent les dens.\Agere capellas. Virgil. Mener les chevres.\Attondent virgulta tenera capellae. Virgil. Brouttent les jeunes tendrons des arbrisseaus.\Carpunt gramen capellae. Ouid. Paissent l'herbe. -
3 capella
capella ae, f dim. [caper], a she-goat, V.: graciles, O.—A piece of statuary, C.—Capella, a star in Auriga: sidus pluviale Capellae, O.: signum pluviale, O.* * *Ichapel; choir; dirty fellow, old goat; man with a goat-like beard; body odorIIa capella -- unaccompanied (song); capella magister -- choirmaster
she-goat; meteor type; star in constellation Auriga (rising in rainy season); dirty fellow, old goat; man with a goat-like beard; body odor -
4 Cármina núlla canám
Не буду петь никаких песен.Вергилий, "Буколики", I, 74-78:Íte meáe, felíx quondám pecus,íte capéllae.Dúmosá pendére procúl de rúpe vidébo;Cármina núlla canám; non mé pascénte, capéllaeFlórentém cytis(um) ét salicés carpétis amáras.Дальше, козы мои, когда-то счастливое стадо!Более мне не видать, разлегшись под сводом зеленым,Как вы меж скал и кустов пробираетесь узкой тропою,Песен не буду слагать, пока вы щиплете мирноПышный ракитник в цвету и горькие ивы побеги.- Говорит пастух Мелибей, уходящий со своими козами из отнятых у него владений.От меня не жди новостей: живу я в лесу, в дичи, в глуши, в одиночестве, в скуке, и стихов решился не писать: carmina nulla canam. (П. А. Катенин - А. С. Пушкину, 9.V 1825.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Cármina núlla canám
-
5 satur
satur, ura, urum [satis] [st2]1 [-] rassasié, plein de. [st2]2 [-] saturé, chargé (de couleur), foncé. [st2]3 [-] gras, engraissé. [st2]4 [-] qui regorge de, abondant, fécond, riche. - ite domum saturae capellae, Virg. B. 10: allez au bercail, mes chevrettes rassasiées.* * *satur, ura, urum [satis] [st2]1 [-] rassasié, plein de. [st2]2 [-] saturé, chargé (de couleur), foncé. [st2]3 [-] gras, engraissé. [st2]4 [-] qui regorge de, abondant, fécond, riche. - ite domum saturae capellae, Virg. B. 10: allez au bercail, mes chevrettes rassasiées.* * *Satur, satura, saturum, pen. cor. Adiectiuum. Plaut. Saoul.\Altilium satur. Horat. Saoul de, etc.\Rus saturum. Pers. Fertile et abondant.\Satur color. Plin. Une couleur fort chargee et pleine. -
6 pāscō
pāscō pāvī, pāstus, ere [PA-], to cause to eat, feed, supply with food: bestias: plures calones atque caballi Pascendi, H.— To feed, nourish, maintain, support: holusculis nos, feed with vegetables: quos dives Anagnia pascit, V.: servos, Iu.: volsis pascunt radicibus herbae (me), V.— To pasture, drive to pasture, attend: sues: greges armentaque, O.: non, me pascente, capellae, cytisum carpetis, V.— Pass, to be fed, feed, graze, pasture: si pulli non pascentur, L.: pascitur in magnā Silā iuvenca, V.: carice pastus acutā, V.: iterum pasto pascitur ante cibo, chews the cud, O. — To feed, supply, cherish, cultivate, let grow: barbam, H.: paverunt Pergama flammas, fed, O.: polus dum sidera pascet, feeds (with vapors), V.: nummos alienos, pile up debts, H.— To pasture, give as pasture: asperrima (collium), V.— To graze, browse: pascentes capellae, V.: saltibus in vacuis, V.: mala gramina, V.: apes arbuta, V.— To consume, lay waste, ravage, desolate: vestros campos, L.—Fig., to feast, delight, satisfy, feed, gratify: oculos, T.: quos Clodi furor incendiis pavit: supplicio oculos: animum picturā, V.: spes inanīs, cherish, V.: his ego rebus pascor, his delector, feast myself: maleficio et scelere pascuntur, live by: Pascere nostro dolore, O.* * *pascere, pavi, pastus Vfeed, feed on; graze -
7 pasco
pasco, pāvi, pastum, 3, v. a. and n. [root pa-; Sanscr. gō-pas, herdsman; Gr. pateomai; cf. pabulum, pastor, Pales, panis; perh. also, Penates, penum], to cause to eat, to feed, pasture.I.Lit.A.Of animals, to pasture, drive to pasture, to feed, attend to the feeding of, etc. (cf. pabulor):2.cum sues puer pasceret,
Cic. Div. 1, 17, 31:greges armentaque pavit,
Ov. M. 6, 395:non, me pascente, capellae, cytisum carpetis,
Verg. E. 1, 78:turpes sub gurgite phocas,
id. G. 4, 395:ut pasceret porcos,
Vulg. Luc. 15, 15. —= depasco, of land, to pasture, give as a pasture:B.et vomere duros Exercent collis atque horum asperrima pascunt,
Verg. A. 11. 319.—In gen., to feed, supply with food:2.quot greges et quantos sit pasturus,
Varr. R. R. 2, 1, 24:bestias pascere,
Cic. Off. 2, 4, 14:a quo (Catone) cum quaereretur, quid maxime in re familiari expediret? respondit: Bene pascere. Quid secundum? Satis bene pascere. Quid tertium? Male pascere,
id. ib. 2, 25, 89:quid refert, quantum pascat aut feneret?
Sen. Ep. 2, 5:plures calones atque caballi Pascendi,
Hor. S. 1, 6, 103.—To feed, nourish, maintain, support (syn.:3.alo, nutrio): olusculis nos soles pascere,
used to feed us with vegetables, Cic. Att. 6, 1, 13:quos, dives Anagnia, pascis, quos, Amasene pater,
Verg. A. 7, 684:servi, ad quos pascendos transmarinarum regionum est optanda fertilitas,
Sen. Ep. 17, 3; so,servos,
Juv. 3, 141:viginti ventres pasco et canem,
Petr. 57:nullā provinciarum pascente Italiam,
Plin. 18, 3, 4, § 15: Juv. 7, 93.—Of one who gives frequent entertainments, to feast, entertain:cum plurimos suis sumptibus pasceret,
Spart. Hadr. 17; Lampr. Alex. Sev. 41: se sutoris arte pascere, earn a living, Aug. Civ. Dei, 22, 8.—Rarely of things:et volsis pascunt radicibus herbae (sc. me),
Verg. A. 3, 650.—To cherish, cultivate, let grow, feed, etc.— Poet.: barbam, i.e. to cherish, to let grow, pôgônotrophein, Hor. S. 2, 3, 35:4.sacrum (Baccho) crinem,
Verg. A. 7, 391:genas Phoebo, crinem Iaccho,
Stat. Th. 8, 493:Danaas paverunt Pergama flammas,
fed, Ov. M. 14, 467:ubi Taurica dira Caede pharetratae pascitur ara deae,
id. Tr. 4, 4, 63:polus dum sidera pascet,
Verg. A. 1, 608; Luc. 10, 258:umbra pascens sata,
Plin. 17, 12, 18, § 90:brevitate crassitudinem pascens,
Plin. 14, 1, 3, § 13:agros,
to till, cultivate, Mart. 10, 58, 9:nummos alienos,
to keep adding to, heap debt on debt, Hor. Ep. 1, 18, 35.—Of animals, to graze, browse ( poet.):b.pascentes capellae,
Verg. E. 3, 96:columbae,
id. A. 6, 199:saltibus in vacuis pascunt,
id. G 3, 143:sed tunc pascebant herbosa Palatia vaccae,
Tib. 2, 5, 25:ire vis, mula, pastum foras,
Plaut. Most. 4, 1, 22.—Esp.In pass. reflex., with dep. force:(β).cetera pascuntur viridis armenta per herbas,
Verg. G. 3, 162:pascitur in magnā Silā formosa juvenca,
id. ib. 3, 219:frondibus et victu pascuntur simplicis herbae,
id. ib. 3, 528:carice pastus acutā,
id. ib. 3, 231; 341:si pulli non pascentur,
Liv. 6, 41, 8:iterum pasto pascitur ante cibo,
chews the cud, Ov. Am. 3, 5, 17 sq. —Like depascere, with acc.:II.silvas,
Verg. G. 3, 314:mala gramina,
id. A. 2, 471:apes arbuta,
id. G. 4, 181:beluae pastae radices fruticum,
Plin. 9, 3, 2, § 7.—Trop.1.To feast, to gratify:b.quos P. Clodii furor rapinis et incendiis et omnibus exitiis pavit,
Cic. Mil. 2, 3:alicujus cruciatu atque supplicio pascere oculos animumque exsaturare,
to feast, id. Verr. 2, 5, 26, § 65; cf.:in ejus corpore lacerando... oculos paverit suos,
id. Phil. 11, 3, 8; Sen. Ep. 6, 6, 25:animum picturā pascit inani,
Verg. A. 1, 464:spes inanes,
to cherish, id. ib. 10, 627.—Of style:omnia quasi eodem cibo pasta,
Petr. S. 2.—Pass. reflex.:2.his ego rebus pascor, his delector,
feast myself, Cic. Pis. 20, 45:pasci discordiis civium et seditione,
id. Sest. 46, 99:ego hic pascor bibliothecā Fausti,
id. Att. 4, 10, 1:qui maleficio et scelere pascuntur,
live by, id. Off. 2, 11, 40:otia corpus alunt: animus quoque pascitur illis,
Ov. P. 1, 4, 21:pasci dolore alicujus,
id. M. 6, 280.—To lay waste, ravage, desolate:vestros campos,
Liv. 25, 12:et pascent terram Assur in gladio,
Vulg. Mic. 5, 6; cf.:pasce populum tuum in virgā tuā,
id. ib. 7, 14. -
8 attondeo
at-tondeo, tondī, tonsum, ēre1) обстригать ( caput CC); обрезывать, подчищать ( vitem V)2) поэт. объедать, обгладывать, общипывать (capellae attondent virgulta V; attonsa arva Lcn)3) уменьшать, умалять ( laus attonsa Lacōnum C) -
9 barbiger
gera, gerum [ barba + gero ]бородатый (pecudes, capellae Lcr) -
10 distentus
I 1. a, um 2. adj.полный, переполненный, набухший ( distentae lacte capellae V)d. ac madens Su — наевшийся до отвала и напившийся допьянаII 1. distentus, a, umpart. pf. к distineo2. adj.занятый, заваленный, загруженный ( tantis negotiis C)distentum tempus officiis PJ — время, посвящённое исполнению обязанностейIII distentus, (ūs) m. [ distentio ]расширение, растяжение ( cutis PM) -
11 pasco
1. pāsco, pāvī, pāstum, ereact.1) пасти ( greges armentaque O); разводить ( equos V); заниматься скотоводством (bene p. C)2) кормить, питать, содержать (aliquem C etc.; viginti ventres et canem Pt)3) ухаживать, холить, отращивать (barbam H; crinem V)4) поддерживать ( flammam O); лелеять ( spes inanes V)6) обрабатывать, возделывать ( agros M)7) увеличивать, нагромождать ( nummos afienos H); обогащать ( aliquem aliqua re C)8) тешить, услаждать, радовать, веселить ( oculos animumque aliqua re или in aliquā re C)9) скармливать, опустошать ( collium asperrima V); объедать (silvas, gramĭna V); съедать, пожирать ( cibum O)2. pass.1) пастись (pecora pāstum propellere L; capellae pascentes V); есть ( pulli pascebantur C); питаться (boves frondibus pascuntur V; mendicato cibo pasci O)eodem cibo pastus Pt — вскормленный той же пищей, т. е. воспитанный в том же духе2) перен. жить (scelĕre p. C) -
12 vendibilis
vēndibilis, e [ vendo ]1) продажный ( capellae Col); имеющий сбыт ( fundus H); ходкий ( merx PM)2) имеющий успех (у публики), пользующийся симпатией, популярный (orator, oratio, scripta C)v. populo C — пользующийся народной любовью3) продажный, подкупной ( milites Amm) -
13 capella [1]
-
14 delicatus
dēlicātus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (deliciae), I) mit Reizen versehen, durch Zartheit u. Eleganz feinere sinnliche Genüsse gewährend, mit allem Komfort u. Luxus ausgestattet, v. Pers., mit allem Komfort u. Luxus lebend, reizend, elegant, fein, luxuriös, üppig, schlüpfrig, A) eig.: hortuli, Phaedr.: litus delicatissimum, Cic. (u. so öfter von Orten, s. die Auslgg. zu Phaedr. 4, 5, 26). – convivium, lecker, Cic.: ebenso cibus delicatior, Plin. – sermo, Cic.: versus, Cic. – cultus, Val. Max.: cultus delicatior, Suet.: voluptates, Cic.: quanto molliores et delicatiores in cantu flexiones, Cic. – merces, Luxuswaren, -artikel, Sen.: delicatioris usus vasa, Luxusgefäße, Frontin.: u. so delicatae res (Ggstz. usitatae res), Sen.: assueta clauso et delicatae umbrae corpora, Sen. rhet. – muliebris ac d. ancillarum puerorumque comitatus, Cic.: avia delicata, Plin. ep. – scherzh., delicatum (zum Galanten, so weichlich) te hodie faciam, cum catello ut accubes, Plaut. Curc. 691. – B) übtr., zart, sanft, capella, Catull.: oves, Plin. ep.: Anio delicatissimus amnium, Plin. ep.: aqua, Curt.: delicatior tenuiorque cauliculus, Plin. – II) dem Sinnenreize ergeben, sinnlich, genußsüchtig, üppig, wollüstig, u. subst. der Schlemmer, Wollüstling (bes. = paedico), A) eig.: adulescens, Cic.: pueri, Cic.: capella, Catull. (vgl. puella tenellulo delicatior haedo, Catull.): libidinosa et delicata iuventus, Cic.: grex delicatae iuventutis, Cic.: venter delicatorum, Sen.: quidam e gratissimis delicatorum, Buhlen (spadonum), Suet.: ebenso Statilii Capellae delicata, Suet.: dagegen auf Inschriften delicatus u. delicata für Lieblingssklave, Lieblingssklavin (unser: Kammerdiener u. Kammerjungfer, Page, Zofe) übh., Corp. inscr. Lat. 5, 3825; 6, 15482; 13, 2085. – B) übtr.: 1) verweichlicht, schlaff, gemächlich, equorum cursum delicati minutis passibus frangunt, Quint.: reclinari ad suos delicatum, Quint. – 2) verwöhnt, verzogen, wählerisch, v. Pers., Plaut. mil. 984; rud. 465. Cic. Verr. 4, 126. Petron. 45, 3. Plin. ep. 8, 21, 5: puerum nimium delicatum, Bursche, du bist zu verwöhnt (übermütig), du treibst es (mit deinen Scherzen) zu arg, Plaut. most. 947: nimium ego te habui delicatam, Plaut. Men. 119: est fastidii delicatissimi, Cic. de fin. 1, 5: aures d., Quint. 3, 1, 3.
-
15 devius
dē-vius, a, um (de u. via), von der (eigentlichen) Straße abgehend, = abführend, außerhalb der Straße liegend, wohin keine Straße führt, entlegen, I) eig.: A) v. Örtl.: oppidum, Cic.: saltus, Liv.: calles, Liv.: tugurium, Liv.: posticum, Liv.: itinera, Schleichwege, ungebahnte Wege, Cic.: limina, unzugängliche, Prop.: devii anfractus (Ggstz. iter rectum), Lact.: derupta, devia loca, Abgründe u. ungangbare Wege (Ggstz. planiora), Arnob.: iter (Zug, Marsch) tam longum ac tam devium, Liv.: devium est (Tusculanum) τοις ἀπαντῶσιν, liegt ab vom Wege, Cic. – subst., a) dēvia, ōrum, n., Schleichwege, ungebahnte Wege, invia ac devia assueti, Liv.: devia montis, Tibull.: per devia, Amm. – b) dēvia, ae, f., der Abweg (übtr.), im Wortspiel, nihil dubium est, quin hae ad beatitudinem viae deviae quaedam sint, Boëth. de cons. phil. 3, 8 in. – prägn., v. leb. Wesen, außer der Straße-, seitwärts- od. abwärts wohnend, nicht leicht zugänglich, entlegen, gens, montani, Liv.: scortum, nicht jedem zugängliche, Hor.: avis, einsam lebend, Ov.: esse devios (Ggstz. in via habitare), Cic. – od. (poet.) pfadlos irrend, -weidend usw., mihi devio, Hor.: uxores (i.e. capellae), Hor.: equus, seitwärts springend, Stat. – II) übtr.: A) v. Thema abschweifend, nihil quasi devium loqui, Plin. ep. 5, 6, 44. – od. von einer Lehre, noster Plato nihil ab hac secta vel paululum devius, Apul. flor. 15 extr. p. 19, 17 Kr. – B) sich nicht treu bleibend, unstet, in Gesinnung u. Handlung, homo in omnibus consiliis praeceps et devius, Cic.: vita d., unstetes, ausschweifendes, Cic. fr.: vita saecularis ac devia, Lact. – poet. m. Genet., devius aequi, Sil. 1, 57: devia recti pectora, Sil. 8, 316.
-
16 distentus [1]
1. distentus, a, um, PAdi. m. Compar. (v. distendo), ausgedehnt von Speisen usw., ganz vollgefüllt, -angefüllt, zum Platzen voll, distentus cenā, Plin. pan.; u. so absol., Suet.: distentae lacte capellae, Verg.: distenta aureis nummis marsupia, Salv.: uber distentius, Hor.: distenta ubera, Col. u. Verg. ecl.
-
17 fetus [1]
1. fētus (foetus), ūs, m. (*feo, wob. auch fecundus), I) das Zeugen ( die Erzeugung), a) leb. Wesen, das Zeugen ( die Zeugung), das Gebären, Werfen, Hecken, Ausbrüten, Legen, labor bestiarum in fetu, Cic.: fetus primus, secundus, novissimus, Col.: fetibus inutiles (vaccae), Col.: uno fetu parĕre alqd, mit einer Niederkunft, Plaut.: pariunt (anseres) singulis fetibus ova, in den einzelnen Legzeiten, Col.: discors concordia fetibus (der Zeugung) apta est, Ov.: calathus fetui gallinaceo destinatus, zum Hühnerbrüten, Eierlegen, Apul.: im Bilde, nec ullā aetate uberior oratorum fetus fuit, Zuwachs, Wachstum, Cic. Brut. 182: ille Socratici fetus proventus, jener Nachwuchs sokratischer Zucht, Sen. de tranqu. anim. 7, 5. – b) des Holzes, der Trieb, das Wachstum, crescenti adimunt fetus, Verg. georg. 2, 56. – c) des Bodens, die Zeugung, Erzeugung, quae frugibus atque bacis terrae fetu profunduntur, Cic. de legg. 1, 25; vgl. Lucr. 5, 778: periti rerum asseverant non ferre (Arabiam) tantum (aromatum) annuo fetu, quam etc., erzeuge jährlich nicht so viel, wie usw., Plin. 12, 83. – d) poet. v. d. Nacht, quascumque (pestes) sinistro nox genuit fetu, schuf in schlimmen Geburten, Claud. in Rufin. 1, 29. – II) meton., das Gezeugte, a) v. leb. Wesen, u. zwar α) v. Menschen, die Leibesfrucht, der Sprößling (das Kind), fetus geminus od. gemellus, Zwillingssöhne, Zwillinge, Ov.: sexus sequioris edere fetum, ein weibliches Kind gebären, Apul.: fetum discordem (den Minotaurus) utero tulit, Ov.: fetus matrona dabit (wird gebären), Tibull.: Germania quos horrida parturit fetus (Ausgeburten), Hor.: verächtlich, numquid pater fetum emit lamnā, hat sein Vater den Balg mit Goldbarren gekauft? Petron. 57, 4: im Bilde, ne nobis scripta nostra tamquam recentes fetus (wie neugeborene Kinder) blandiantur, Quint. 10, 4, 2. – β) v. Tieren, die Leibesfrucht, das Junge, Plur. die junge Brut, die Jungen, fetus canis, junger Hund, Enn.: fet. suis, Frischling, Ferkel, Verg. u. Tac.: fet. capellae, Tibull.: fetus ovium, Lämmer, Verg.: fetus (Plur.) avium, Lact.: fetus facere, hecken, legen, Plin.: dass. fetus edere, Tibull. u. Amm. (vgl. suis fetum editum, cui accipitrum ungues inessent, Tac.): fetus suos excludere, Col.: adultos educere fetus (v. Bienen), Verg.: fetus ventri (leporis) exsecare, Plin.: portentosos fetus (Mißgeburten) exstinguere, Sen.: fetum ad imam (quercum) ponere (v. Schwein), Phaedr. – b) v. Lebl., α) der Sproß, Trieb, Schößling, das Reis ( Fruchtreis), fet. croceus, Verg.: fetus auricomi, Verg.: fet. nucis, Pfropfreis der Wallnuß, Verg.: fet. canentis olivae, junger Ölbaum mit weißgrünlichen Blättern, Ov.: in novos fetus (zum neuen Tr.) reviviscere (v. einem Baum), Tac. – im Bilde, omnis fetus (jeder lebendige Trieb) repressus, Cic. Brut. 16. – β) die Frucht, der Ertrag der Feld- u. Baumfrüchte, pauperies fetuum (an Früchten = Trauben), Pallad.: fet. arboreus, Ov.: fetus arborei, Verg. u. Ov.: fetus terreni arboreique, Feld- u. Baumfrüchte, Col.: dass. fetus fructuarii arboreique, Amm.: fetus frugum, Feldfrüchte, Pacuv. fr.: fetus (die Saatfrucht, Saat) mutare, Verg.: maturos edere (tragen) fetus (v. Nußbaum), Ps. Ov.: meliores et grandiores fetus edere (v. Acker), Cic.: dant alios aliae fetus (Ertrag), Verg.: u. so ipsa (tellus) dedit dulces fetus, Lucr.: meliores reddere fetus (v. Acker), Lucr.: fetus triticeos (Ertrag an Weizen) reddere (v. Acker), Ov.: varios ponit (gewährt) fetus autumnus, Verg. – im Bilde, dulces Musarum expromere fetus (Früchte), Catull. 65, 3: ex quo triplex ille animi fetus (Geistesfrucht) exsistet, Cic. Tusc. 5, 68. – / Archaist. Abl. Plur. fētis, Acc. tr. 244.
-
18 hirtus
hīrtus, a, um (vgl. hīrsūtus), struppig, borstig, rauh, I) eig.: a) v. Lebl.: comae, Curt.: crinis, capilli, Ov.: capillus, Apul.: genae, Hieron.: pilus, Plin.: setae, Ov.: toga, Quint.: tunica, Nep.: hirtiora folia, Ps. Apul. herb. 71. – v. Örtl., aequor, Prud.: hirta dumis saxa, Stat.: spinigeris stirpibus hirtus ager, Prud. – n. pl. subst., per hirta dumis et aspera, an Dornbüschen u. vorspringenden Steinen, Amm. 27, 12, 10. – b) v. leb. Wesen: α) v. Tieren: pecus hirtum atque solox, Lucil.: capellae, Ov.: oves, von struppiger Wolle, Varro: caudae nudae hirtis (sc. animalibus), ut apris, parvae villosis, ut ursis, Plin. – β) v. Menschen, dumalibus hirta setis (femina), Mart. Cap. 4. § 329. – II) übtr., rauh, in Sitten, Denk- u. Lebensart, ingenium, Hor. ep. 1, 3, 22: Marius, Vell. 2, 11, 1.
-
19 iniussus
iniussus, a, um (in u. iubeo), ungeheißen, von selbst, aus freien Stücken, iniussae veniunt ad mulctra capellae, Hor.: iniussa virescunt gramina, Verg.
-
20 pascor
pāscor, pāstus sum, pāscī, I) fressen, äsen, weiden, 1) auf der Weide, ire pastum, Plaut.: locus, quo pastum exeant diebus apricis, Varro: simul exieris pastum cum tenero grege, Phaedr.: mula pastum missa, Hor.: pasci per herbas, Verg.: boves pascuntur frondibus, Verg.: caprae studiose de agrestibus fruticibus pascuntur, Varro: capellae pascentes, Verg. – 2) übh., fressen, von den Weissagehühnern, cum pulli non pascerentur, nicht fressen wollten, Cic.: non pascentibus in auspicando pullis, Suet. – II) mit Acc. = abweiden, pascuntur silvas, Verg.: mala gramina pastus, Verg.: beluae pastae radices fruticum, Plin. – III) übtr., sich weiden, sich ergötzen, alqā re, his ego rebus pascor, Cic.: pasci bibliothecā Fausti, Cic.: dolore, Ov.
См. также в других словарях:
CAPELLAE Custos — vide Custos Capellae … Hofmann J. Lexicon universale
ABBAS Capellae Palatinae — primitus dictus est, qui Palatino Oratorio seu Sacello erat praefectus, Presbyter quoque Palatii, Postea Capellanus dictus. Vita S. Sulpicii Pii Episc. Bituricensis num. 10. de Clotario R. Ilico Episcopum poscit ut pro salute sua ac exercitus sui … Hofmann J. Lexicon universale
CUSTOS Capellae — apud Eadmerum, Histor. Novor. l. 4. p. 88. ubi de crinibus aliquot Deiparae Virginis (uti creditum) Anselmo Cantuariensi Archiepiscopo ab Ilgyro quodam concessis, verba facit: Mihique utpote qui capellae illius Custos eram, atque dispositor,… … Hofmann J. Lexicon universale
COMES Capellae — occurrit in Charta Ludouci Hungar. Regis, A. C. 1358 … Hofmann J. Lexicon universale
CAPELLA — I. CAPELLA Poeta. De quo Oiud. de Ponto, l. 4. El. 16. v. 36. Clauderet imparibus verba Capella modis. II. CAPELLA atx Gall. munita, in Picard. et tirasciae tractu, vix 1. leuc. ab oesia fluv. 4. leuc. ab Avenna in Austrum in confinio Hannoniae,… … Hofmann J. Lexicon universale
Galeazzo Flavio Capella — (* 7. Mai 1487 in Mailand; † 23. Februar 1537) war ein italienischer Schriftsteller und Staatsmann. Capella war Minister und diplomatischer Agent des Herzogs von Mailand, Francesco I. Sforza. Werke Commentarii Galeacii Capellae de rebus gestis… … Deutsch Wikipedia
Galeazzo Flavio Capra — Galeazzo Flavio Capella (* 7. Mai 1487 in Mailand; † 23. Februar 1537) war ein italienischer Schriftsteller und Staatsmann. Capella war Minister und diplomatischer Agent des Herzogs von Mailand, Francesco I. Sforza. Werke Commentarii Galeacii… … Deutsch Wikipedia
Sistine Chapel Choir — The Sistine Chapel Choir is a choir based in Vatican City and is one of the oldest religious choirs in the world. HistoryMiddle Ages (c.600 c.1300)Although it is known that the Church, from her earliest days, employed music, it was not until the… … Wikipedia
Aesticampianus — Johannes Aesticampianus, auch genannt Johannes Rhagius, eigentlich Rak, Rock, was dem altsorbischen Wort Krebs entspricht, (* 1457 in Sommerfeld; † 31. Mai 1520 in Wittenberg) war Theologe und Humanist. Inhaltsverzeichnis 1 Leben und Wirken 2… … Deutsch Wikipedia
Johannes Aesticampianus — (auch genannt Johannes Rhagius, eigentlich Rak, Rock, was dem altsorbischen Wort Krebs entspricht, auch genannt Johannes von Sommerfeld; * 1457 in Sommerfeld; † 31. Mai 1520 in Wittenberg) war Theologe und Humanist. Inhaltsverzeichnis 1 Leben und … Deutsch Wikipedia
Johannes Rhagius — Johannes Aesticampianus, auch genannt Johannes Rhagius, eigentlich Rak, Rock, was dem altsorbischen Wort Krebs entspricht, (* 1457 in Sommerfeld; † 31. Mai 1520 in Wittenberg) war Theologe und Humanist. Inhaltsverzeichnis 1 Leben und Wirken 2… … Deutsch Wikipedia